Każdy przedsiębiorca dokonując rejestracji swojego przedsiębiorstwa w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (zwanej w skrócie CEiDG) musi podać szereg danych identyfikacyjnych, w tym między innymi dane dotyczące adresów, które będą miały związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Obowiązkiem przedsiębiorcy jest zadbać o to, by adresy widniejące we wpisie były aktualne, a w razie zmiany należy dokonać aktualizacji wpisu. Podstawą prawną do dokonywania wpisów jest ustawa z dnia 6 marca 2018 roku o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz.U. 2018 r. poz. 647)

Jakie dane adresowe umieszczane są najpierw?

Pierwsze potrzebne dane adresowe to adres zamieszkania przedsiębiorcy. Na tej podstawie określany jest urząd skarbowy, który otrzymuje informację o nowym przedsiębiorcy. Adres ten nie jest przechowywany i uwidaczniany w danych rejestru. Winien on być aktualny, zgodny ze stanem rzeczywistym i możliwie najdokładniejszy. Powinniśmy podać tam takie informacje jak: województwo, powiat, gmina, miejscowość, ulica, numer domu, numer lokalu.

Na ten adres przedsiębiorca będzie otrzymywał korespondencję z urzędu skarbowego, chyba, że skorzysta on z możliwości otrzymywania korespondencji w formie elektronicznej.

Jakie jeszcze adresy zawiera wpis do CEiDG?

W polu 10 druku CEiDG-1 przedsiębiorca podaje adresy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Te dane są uwidocznione w bazie rejestru.

W rubryce 10.1 podajemy adres do doręczeń. Na ten adres kierowane będą pisma urzędowe. Podanie tego adresu jest obowiązkowe, może to być adres polski lub zagraniczny, jak i skrytka pocztowa.

W rubryce 10.2 przedsiębiorca podaje stałe miejsce wykonywania działalności gospodarczej (poprzednio zwane głównym miejscem wykonywania działalności gospodarczej). Takim adresem może być biuro, sklep, punkt przyjmowania usług, magazyn, plac czy mieszkanie.

Jeśli prowadzona działalność gospodarcza wiąże się z częstymi zmianami miejsca jej wykonywania bądź ma charakter mobilny, nie ma konieczności podawania adresu stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej. Jedynym wymaganym adresem jest adres do doręczeń.

Z kolei miejscem wykonywania działalności winien być konkretny adres, a nie obszar, stąd w tej rubryce nie można wpisać „Polska”, Unia Europejska” czy „Internet”. Miejsce wykonywania działalności nie powinno być utożsamiane z faktycznym miejscem świadczenia usług, ale z miejscem przechowywania dokumentacji, umów z kontrahentami czy też podejmowania czynności administracyjnych.

Czy podajemy jeszcze jakieś adresy?

Tak, jest jeszcze rubryka 11. Tutaj wskazujemy dodatkowe, stałe miejsca wykonywania działalności gospodarczej. Będą to więc oddziały, punkty sprzedaży, punkty przyjmowania zleceń. Jeśli takich miejsc jest więcej niż jedno, należy dodatkowo każde następne miejsce zgłosić za pośrednictwem druku CEIDG-MW. Dla każdego wpisanego dodatkowego miejsca określamy:

  • czy wskazany adres dotyczy miejsca wykonywania działalności przez przedsiębiorcę czy spółkę cywilną;
  • przewidywaną, całkowitą liczbę osób pracujących pod tym adresem, wliczając przedsiębiorcę, członków rodziny zgłoszonych do ubezpieczenia oraz wszystkich zatrudnionych;
  • rodzaj działalności wykonywanej w danej lokalizacji – kody PKD.

Jakie dokumenty musimy posiadać dla danej lokalizacji?

Zgłaszając dany adres jako którykolwiek w rejestrze CEiDG musimy posiadać do niego tytuł prawny. Może to być prawo własności, współwłasności, prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze prawo własności, dzierżawa, najem lub użyczenie. Dokumentem potwierdzającym posiadanie tytułu prawnego może być z kolei: akt notarialny, odpis z Ksiąg Wieczystych, akt własności czy też umowa w formie pisemnej. Dokumentu nie przedstawiamy składając wniosek do CEiDG, oświadczamy tylko pod rygorem odpowiedzialności karnej, że takowy jest w naszym posiadaniu.

Kiedy wymagana jest zgoda właściciela lokalu?

Gdy jeden z adresów zgłaszany do CEiDG jest w lokalu wynajmowanym lub dzierżawionym, przedsiębiorca jest zobowiązany poinformować o tym fakcie właściciela i uzyskać jego zgodę. Może się bowiem okazać, że właściciel zobowiązany będzie do opłacania podatku do nieruchomości w wyższej stawce. To jednak już zależy od okoliczności i lokalnych przepisów w tym zakresie.